Τι είναι η φλεβική ανεπάρκεια;
Η φλεβική ανεπάρκεια ή «φλεβίτιδα» είναι η αδυναμία των φλεβών στα πόδια να επιστρέψουν το αίμα πίσω στην καρδιά. Το αίμα λιμνάζει στο πόδι και εν τέλει οδηγεί σε πρήξιμο και αίσθημα βάρους στο τέλος μιας κουραστικής ημέρας. Με την πάροδο του χρόνου η φλεβική ανεπάρκεια θα εξελιχθεί σταδιακά σε κιρσούς, ευρυαγγείες και δυσχρωμία του δέρματος, ενώ σε πιο προχωρημένο στάδιο μπορεί να εμφανιστούν φλεβικά έλκη που πολύ δύσκολα επουλώνονται.
Αναλυτικότερα, η φλεβική ανεπάρκεια μπορεί να προκαλέσει:
- Κιρσούς: Σχηματίζονται στις επιφανειακές φλέβες, διότι το αίμα που λιμνάζει σε αυτές τις διογκώνει, δίνοντας σε αυτές σχοινοειδή μορφή με πιθανές ελικώσεις. Πέρα από αισθητικό πρόβλημα, οι κιρσοί προξενούν κάψιμο, κόπωση, πόνο, φαγούρα και κράμπες. Συνήθως, οι ενοχλήσεις επιδεινώνονται μετά από μακρά καθιστική θέση, τις βραδινές ώρες, στην αρχή κάθε ζεστής εποχής, πριν την περίοδο και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
- Φλεβικά Έλκη: Πρόκειται για πληγές που παρουσιάζονται σε ασθενείς σε προχωρημένο στάδιο φλεβικής ανεπάρκειας. Η αντιμετώπισή τους είναι δύσκολη, επειδή η επούλωση τους καθυστερεί πολύ και ο υποτροπιασμός τους είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Αναπτύσσονται, συνήθως, στην έσω επιφάνεια της κνήμης, πάνω από τον αστράγαλο. Είναι ολικού πάχους, ενώ το δέρμα γύρω από το έλκος μπορεί να έχει καφέ-μαύρη ή κοκκινωπή υπέρχρωση και να είναι σκληρό στην υφή.
- Θρομβοφλεβίτιδα: Αποτελεί συχνό και επώδυνο σύμπτωμα της φλεβικής ανεπάρκειας κατά το οποίο δημιουργείται θρόμβος, το τοίχωμα της φλέβας φλεγμαίνει, το δέρμα γίνεται σκληρό, ζεστό, κόκκινο και πρησμένο. Ο ασθενής που υποψιάζεται ότι πάσχει από επιπολής (επιφανειακή) φλεβική θρόμβωση πρέπει άμεσα να υποβληθεί σε υπερηχογράφημα των φλεβών των κάτω άκρων προκειμένου να επιβεβαιώσει ή να αποκλείσει τη διάγνωση. Η επιπολής φλεβίτιδα φαίνεται συνήθως στους κιρσούς.
- Ευρυαγγείες: Είναι μικρές διατεταμένες φλέβες που αποτελούν αισθητικό πρόβλημα και μια πρώιμη ένδειξη φλεβικής ανεπάρκειας. Παρουσιάζονται πιο συχνά σε γυναίκες, στην επιφάνεια των μηρών και στην έξω επιφάνεια της κνήμης, σε χρώμα κόκκινο ή σκούρο μπλε και έχουν μορφή αραχνοειδή, θυσανωτή, τριχοειδή, κλπ. Η διάμετρος τους μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 3 χιλιοστά και η ύπαρξη τους προκαλεί πόνο ή αίσθημα βάρους.
- Δερματικές Αλλοιώσεις: Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν το έκζεμα, το οποίο καθιστά το δέρμα ιδιαίτερα ξηρό και συνοδεύεται από κνησμό (φαγούρα), η λιποδερματοσκλήρυνση, δηλαδή αποχρωματισμός και σκλήρυνση του δέρματος στην περιοχή των αστραγάλων, το λεμφοίδημα, που σχηματίζεται εξαιτίας της εκτεταμένης συσσώρευσης λεμφικού υγρού, κλπ.
Θεραπεία με Λέιζερ: Η ασφαλέστερη τεχνική για τη θεραπεία της φλεβικής ανεπάρκειας
Κάθε μέθοδος θεραπείας διαθέτει ορισμένους μικρούς ή μεγαλύτερους κινδύνους. Ωστόσο, πρέπει να τονιστεί ότι, εφόσον υπάρχει η κατάλληλη εμπειρία από τον Αγγειοχειρουργό που θα εκτελέσει τη θεραπεία για τη φλεβική ανεπάρκεια, είναι η φύση της τεχνικής τέτοια που τα περιθώρια της ασφάλειας είναι εξαιρετικά και αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι η θεραπεία με λέιζερ δεν είναι μία «τυφλή» μέθοδος.
Αντίθετα, με την υπερηχογραφική καθοδήγηση μέσα στην επέμβαση, είναι απόλυτα ξεκάθαρο για τον αγγειοχειρουργό σε ποιο σημείο βρίσκεται ο καθετήρας καθώς και που πρέπει να κάνει το οτιδήποτε, το οποίο έχει σχεδιάσει και απλά το εκτελεί. Γενικότερα, είναι εξαιρετικά δύσκολο να συμβεί κάτι μέσα στην επέμβαση, το οποίο να επηρεάσει την ασφάλεια του ασθενούς. Ουσιαστικά, η θεραπεία με λέιζερ δεν πηγαίνει “στα τυφλά”. Μάλιστα, είναι μία από τις πιο ασφαλείς τεχνικές που υπάρχουν, καθώς η ακρίβεια με την οποία δουλεύει ο αγγειοχειρουργός μέσα στο πόδι είναι χιλιοστό προς χιλιοστό.
Θεραπεία με Λέιζερ: Ποια είναι τα πλεονεκτήματα που έχει;
Η θεραπεία της φλεβικής ανεπάρκειας με λέιζερ προσφέρει στον ασθενή μια σειρά από πολλά πλεονεκτήματα:
- Διάρκεια το πολύ από 15 μέχρι 20 λεπτά.
-
- Τοπική αναισθησία ή ελαφριά μέθη για όσους χρειάζεται.
- Χωρίς σημάδια και ουλές.
- Χωρίς τομές.
-
- Ανώδυνη. Αυτό είναι ένα κομμάτι, το οποίο πάρα πολλοί ασθενείς σκέφτονται προτού καν υποβληθούν σε οποιαδήποτε επέμβαση. Βέβαια, όλοι οι ασθενείς μετά τη θεραπεία λένε ότι αυτό που τους πόνεσε περισσότερο ήταν ο φλεβοκαθετήρας που τοποθέτησε ο αναισθησιολόγος.
- Βραχεία νοσηλεία. Ένας ασθενής μπορεί να φύγει από το νοσοκομείο ή το ιατρείο σε περίπου 1 με 2 ώρες το πολύ. Έτσι, μπορεί να πάει για παράδειγμα και για έναν καφέ.
- Επιστροφή σε 3 μέχρι 4 ημέρες στις καθημερινές του δραστηριότητες.
